Donderdagmiddag leek George me wat stil te worden en trok hij zich wat meer terug op zijn kamertje, het leek me dat hij niet helemaal lekker in zijn vel stak. Dan is het wel prettig dat je de hond moet uitlaten en heb ik hem dus maar meegevraagd voor een wandeling. Tijdens het lopen praat het net iets makkelijker omdat je elkaar niet in de ogen hoeft te kijken. Inderdaad bleek hij het even moeilijk te hebben, hij gaf aan dat hij wat moe was en een beetje vol in zijn hoofd van alle nieuwe indrukken die hier op hem af kwamen. Ook is het na een week in Nederland nogal moeilijk om de mensen te verstaan of te zeggen wat je op je hart hebt omdat je de taal niet machtig bent. En natuurlijk ook heel erg vervelend voor George dat zijn ouders en vrienden zo ver weg zijn, hij had dus een beetje last van heimwee. Gelukkig was het na de wandeling allemaal weer een beetje makkelijker en had hij zijn draai wel weer te pakken. Vrijdags na schooltijd zag ik een normale puber thuiskomen die blij was met het vrije weekend. Gewoon 2 dagen niks moeten leek hem geweldig, maar ondanks dat liep de volgende ochtend zijn wekker om 6 uur in de ochtend af. Het is voor hem normaal om zo vroeg op te staan, zelfs als je een dagje vrij bent. Gelukkig weet George dat wij wat langer gewend zijn te slapen en nadat ik even met hem had gesproken heeft hij zich nog lekker weer in bed genesteld en werd hij pas tegen 10 uur weer wakker. Hij had die extra slaap echt nodig.

Zaterdag hebben George en ik samen boodschappen gedaan in Duitsland. Een hele belevenis voor hem, terwijl wij het helemaal gewend zijn om die grens over te gaan omdat Duitsland hier maar 10 minuten vandaan is. Helemaal bijzonder werd het toen hij in de winkel Monster energy drink tegen kwam. Het schijnt in Taiwan een verboden drankje te zijn, maar alle jeugd kent het lekkere spul via mond tot mond reclame. En natuurlijk, verboden vruchten zijn het lekkerst. Ik heb hem een blikje laten kopen en George heeft dezelfde avond het blikje ritueel geopend en opgedronken. Na het boodschappen halen zijn we via een andere route terug gereden om hem gelijk weer wat van de omgeving te laten zien. We reden langs een oud Hollandse molen, die helaas al gesloten was, maar een van de komende weken gaan we zeker nog even terug naar de molen om deze ook van binnen te bezichtigen.

Zondag hebben we maar een beetje gebruikt als rustdag. Uitslapen heeft George al geleerd in die ene week in Tubbergen, hij was pas om half 10 uit bed. `s Middags hebben we nog een stukje rondgefietst om de omgeving wat te verkennen. We kwamen langs de sporthal en George vroeg wat voor een gebouw dat was. Ik in mijn steenkolen Engels uitgelegd dat dat een gebouw is waar je indoor sporten kunt beoefenen zoals basketbal, volleybal, judo en meer van die dingen. Zegt George met een heel serieus gezicht dat indoor sport volgens hem computer spelletjes zijn zoals FIFA. Gelijk zegt hij erachteraan `` joke from George``. Het was dus een grapje en hij heeft eigenlijk wel leuke humor.

Het eerste weekend bij ons heeft George vooral nodig om alle indrukken te verwerken. We laten hem een beetje met rust en hij geeft zelf aan dat hij nog geen zin heeft om met Jens mee te gaan naar zijn vrienden. De taal is een lastig iets, al heb ik niet meer constant een woordenboek nodig om met George te communiceren. Op zondagmiddag is hij een paar uurtjes alleen thuis omdat ik moet werken en Jens met zijn broer naar een voetbalwedstrijd gaat van FC Twente. George voelt zich zeker genoeg om die tijd alleen te zijn en vermaakt zich met gamen op de computer.

Dat het niet alleen maar rozengeur en maneschijn is hadden we ook niet verwacht en in de tweede week dat George in Tubbergen is doet zich het eerste probleempje voor. De mentor van school belt omdat George op school niet helemaal doet wat er van hem verwacht wordt. George schijnt op school af en toe zijn hoofd op de bank te leggen en te slapen en ook heeft hij niet altijd alle spullen bij zich en lijkt niet geïnteresseerd te zijn in de lessen. Als hij thuis komt hebben we daar een gesprek over en bespreken we een aantal regels. Vanaf nu gaat hij om 10 uur elke avond slapen en blijven de telefoon en laptop beneden, zodat hij ook echt kan gaan slapen. Ook gaat hij de avond voor hij naar school gaat zijn tas inpakken en nakijken of alles erin zit en hij moet beloven dat hij meer gaat opletten in de les. Hij zegt dat hij zijn verantwoordelijkheid hierin zal nemen. We spreken af dat we dit een week zo gaan doen en controleren en dan kijken of het beter gaat. Ook spreken we in deze tweede week af dat ik Nederlands met hem ga praten en met gebaren en dingen aanwijzen duidelijk maak wat ik bedoel, pas als hij het niet begrijpt ga ik het vertalen in het Engels.